`नट`खट बबड्या

``लाईटSSS साऊंडSSS कँमेराSSS अँक्शनSSS`` कॅमेऱ्यासमोर आलाय एक चुणचुणीत चिमुरडा. एकदम बोलके डोळे, अंगात चापल्य आणि कौशल्य असणारा. शॉट चालू होतो... कॅमेरा फिरत राहतो नि शॉट ओके होतो. हा मुलगा तुम्हीही पाहिला असाल... `डब्बा गुल`मध्ये, `माय डियर यश`मध्ये, मालिकांमध्येही... आणि सध्या तो वावरतोय `सोबतीने चालताना`... हा आहे अथर्व बेडेकर. माझा भाचा अर्थात अधूनमधून माझ्या लेखांत ज्याचा उल्लेख होतो तो `भाचेराव.`

अथर्व `बालमोहन विद्यामंदिर`मध्ये इंग्रजी माध्यमात चौथीत आहे. शाळेचे विश्वस्त गुरुप्रसाद रेगे आणि प्रिन्सिपॉल बबिता पेंटा यांच्यासह सगळेच शिक्षक अथर्वच्या पाठीशी असल्यानं तो अभ्यास नि कला या दोन्ही खिंडी एकाच वेळी लढवू शकतोय. मुळातच ही स्टेज परफॉर्मन्सची कला त्याच्यात आली कुठून? अँक्टिंगची मुळाक्षरं त्यानं बाबांच्या देखरेखीखाली गिरवलेत तर गाण्याचं प्राथमिक शिक्षण तो आईकडून घेतोय. तो तिसऱ्या वर्षापासून विद्याताई पटवर्धन यांच्याकडं अभिनयाचे धडे गिरवतोय. सगळ्याच सिनिअर कलावंतांकडून वेळोवेळी त्याला मार्गदर्शन लाभलंय.

अवघा साडेतीन वर्षांचा असतानाच `वनिता समाज बालक स्पर्धे`त एकपात्री स्पर्धेत त्याला पहिल्या क्रमांकाचं बक्षीस मिळालं आणि त्याच्या कलाप्रवासाला सुरूवात झाली. `मला शिकायचंय, मोठं व्हायचंय`, ही गरीब बुटपॉलिशवाल्या मुलाची तळमळ त्यानं अचूकपणं पोहचवली. मग त्यानं काम केलंन ते थेट `भूता`बरोबर. `मी मराठी`वरील `एक तास भूता`चा मालिकेतील `माझं घर` कथेत मानसी कुलकर्णीसोबत त्यानं काम केलं. `हे घर माझं आहे, मी भूत आहे`, हे भूताचे डायलॉग घरी म्हणत त्याच्या मते, तो सगळ्यांना घाबरवत होता. `अरविंद देशपांडे नाट्यमहोत्सवा`त विद्याताई पटवर्धन दिग्दर्शित `रापचिक छबुताई भिंगे` या एकांकिकेत त्यानं काम केलं.

मग त्याला संधी मिळाली ती `झी मराठी`च्या `डब्बा गुल`मध्ये. स्पर्धक निवडीचे नाना टप्पे पार करून तो या स्टॅण्डअप कॉमेडीच्या धम्माल टीममध्ये सामील झाला. निर्मिती सावंत यांनी त्याचं नाव ठेवलं होतं `बबड्या`. कार्यक्रमातला हा सर्वात लहान परफॉर्मर सलग तीन वेळा `परफॉरर्मर ऑफ द डे` ठरला होता. त्याच सुमारास `मधली सुट्टी`मध्ये सलील कुलकर्णी यांनी `डब्बा गुल`च्या टीमशी गप्पा मारताना अथर्वच्या पाठीवर कौतुकाची थाप दिली. पाठोपाठ याच टीमनं `आम्ही सारे खवय्ये` म्हणत प्रशांत दामले यांच्याशी काही रेसिपीज शेअर केल्या होत्या. लहान असल्यानं पदार्थ करता आला नाही, तरी अथर्वनं `सुख म्हणजे नक्की काय असतं`, हे गाणं गुणगुणून दामले यांची वाहवा मिळवली होती. बोलक्या चेहऱ्यामुळं अथर्वची `झी मराठी अवॉर्ड २०१२` आणि `सोनी टिव्ही`वरील `इंडियन आयडॉल ज्युनियर`च्या प्रोमोसाठी निवड होऊन ते त्या वेळी झळकले होते. या शुटिंग्जच्या दरम्यान केवळ अँक्टिंगपुरतं मर्यादित न राहता प्रॉडक्शनमधल्या बारीकसारीक गोष्टींविषयी त्याला कुतुहल वाटतं नि तो त्यासंबंधी जाणूनही घेतो, हे महत्त्वाचं.

एरवी एका जागी मुळीच स्वस्थ न बसणाऱ्या अथर्वनं शेखर सरतांडेल दिग्दर्शित `माय डियर यश`मध्ये ऑटिस्टिक मुलाची मुख्य भूमिका चांगली वठवली होती. त्यानंतर त्यानं केले अतुल काळे दिग्दर्शित `असा मी अशी ती` आणि मनवा नाईक दिग्दर्शित `पोरबाजार` हे चित्रपट. त्यानंतर `सुवर्ण सचिन` या कार्यक्रमात अनेक दिग्गजांसमोर अथर्वनं छोट्या सचिनची भूमिका साकारली होती. `कोटक महिंद्रा बँक-ज्युनियर अकाऊंट`च्या `यूट्यूब`वरील जाहिरातीत तो होता. एनएफडीसीच्या `आईसलँण्ड सिटी` या हिंदी चित्रपटात त्यानं उत्तरा बावकर आणि अमृता सुभाषसोबत काम केलं. `टाटा कॅपिटल लिमिडेट`च्या जाहिरातींमध्ये काम करायची संधी त्याला यंदा मिळाली. `खरकटं` या मराठी आणि `डाकिया डाक लाया` या हिंदी लघुपटांत त्यानं काम केलंय. अनेकांची त्याला मनःपूर्वक दाद मिळाली ती `एका लग्नाची तिसरी गोष्ट`, `अस्मिता` आणि `दिल दोस्ती दुनियादारी` या मालिकांतील भूमिकांसाठी. रवी अय्यर आणि के. सी. लॉय यांच्या `बुँदे` या म्युझिक व्हिडिओत आणि राज्य नाट्य स्पर्धेत `सायंटिस्ट` एकांकिकेतही त्यानं काम केलं. सध्या त्याच्या कुमार सोहनी दिग्दर्शित `सोबतीने चालताना` नाटकाचे प्रयोग सुरू आहेत. त्याच्या वयाला साजेशा असणाऱ्या या भूमिकेची नस अचूक ओळखत त्यानं साकारलेला `तन्मय` प्रेक्षकांच्या मनाचा ठाव घेतो. या कॅरेक्टरच्या साऱ्या भावभावना करेक्टली अथर्वनं टिपल्यात. त्याच्या सगळ्याच प्रोजेक्टशी संबंधित कलाकारांसह अनेक दिग्गजांकडून त्याला वेळोवेळी शाबासकीचं टॉनिक मिळालंय, जे कोणत्याही वयाच्या कलाकारासाठी कायमच महत्त्वाचं असतं.

त्याला अँक्टिंग, कॉमेडी आणि टायमिंगचा अचूक सेन्स आहे. त्याचा प्रत्यय आम्हा घरच्यांना वेळोवेळी येतोच नि अर्थातच त्याच्या परफॉरमन्समध्येही. मग `तुझं काम खूप छान झालं`, असा समोरच्या प्रेक्षकांचा अभिप्राय त्याला मिळतो, तेव्हा तो अगदी मोठ्या माणसांसारखंच `थँक्यू` म्हणतो, तेव्हा त्याचं पुन्हा कौतुक वाटतं आणि पुढच्याच क्षणाला दिसतो, तो वयानुरूप मस्ती करणारा अथर्व! अजून मराठी-हिंदी स्क्रिप्ट वाचता येत नसल्यानं आईला ते वाचून-लिहून द्यावं लागतंय. डिस्कव्हरी, नॅशनल जिओग्राफी आणि कार्टून चॅनल्स पाहाणं, गाणी गुणगुणणं, ताल धरणं, मोबाईल गेम्स खेळणं, वक्तृत्वकला, जिमनॅस्टिक, आर्ट अँण्ड क्राफ्ट, क्रिकेट-कबड्डी-फुटबॉलादी खेळांची इत्थूंभूत माहिती असणं नि ते खेळणं, हे त्याच्या वयाच्या मुलांचे गुण त्याच्याही अंगी आहेत. आत्ताशी कुठं अथर्वनं या सगळ्या गोष्टींचा `श्रीगणेशा` गिरवायला सुरूवात केल्येय. ये तो शुरूवात हैं, बहुत सारा पिक्चर अभी बाकी हैं, मेरे भाचेराव... ऑल दी बेस्ट...