शॉपिंग... लाईफलॉंग...

`आपली` चाहूल लागल्यापासून आपल्यासाठीच्या खरेदीचे बेत रचले जातात. `आपण` पहिलं ट्यँह्याँsss केल्याक्षणी `आपल्या`साठीच्या ढीगभर खरेदीला सुरुवात होते, ती संपता संपतच नाही. कपडेलक्ते, खाऊ, खेळणी वगैरे वगैरे. कडेवर बसून मागितलेलं रंगीत भिरभिरं किंवा फुगा हे `आपलं` असं पहिलंवहिलं शॉपिंग असतं. गुडघ्याएवढं झाल्यावर आपल्यालाही `आपलीआपली` खरेदी करावीशी वाटते. अमूकच रंगाचा ड्रेस, तमूकच रंगाची गाडी असली स्पेसिफिकेशन्स यायला लागतात. टिनएजमध्ये घरच्यांनी, परिचितांनी मोठ्या प्रेमानं शॉपिंग करून आणलेल्या प्रत्येक वस्तूला नाकं मुरडायचाच मूड असतो. तेव्हा आई-वडिलांचा सहारा हवा असतो तो फक्त भरभक्कम पॉकेटमनीसाठी. बाकी त्यांच्या नि `आपल्या` पसंतीत जमीन-आस्मानाचं अंतर पडू लागलेलंच असतं. मग होतं शॉपिंगचं प्लॅनिंग... कधी फ्रेण्डससोबत. कधी `तो` किंवा `तिच्या`सोबत... खरंतर शॉपिंग हे फक्त निमित्त असतं, `आपण` भेटायचं. त्यामुळं अनेकदा होतं ते विंडो शॉपिंगच! तरीही कसलं सॉलिड फिलिंग येतं. सगळे मिळून भटकतोय, गप्पा हाणतोय, मजामस्करी करतोय. खादाडी चालूए नि तरीही मिसिंग आहे... समहाऊ काय होतंय, ते कळत नाहीए... तरीही त्या शॉपिंगचा सही फिल येतो. गच्च भरलेली लोकल बाजारपेठ असेल किंवा हायफाय मॉल्स... कॅची डिस्प्ले प्रॉडक्टस नि त्यातला रंगीबेरंगीपणा, नव्याकोऱ्या वस्तूंचा टिपिकल वास... `हा हवा, तो नको` करत शॉपिंग सिलेक्शनचा जणू आखाडाच केलेला. बरं, यात मुलगे नि मुली यांचं शॉपिंग असा एकेकाळचा भेदभाव तर आताशा मुळीच होत नाही. कधी हळूच इतरांचा डोळा चुकवून फक्त एकमेकांसाठी केलेलं शॉपिंगही कायमच लक्षातजोगं. कॉलेजमधली सुरेल स्वप्नांची वर्षं सरल्यावर त्या `रंगीन शॉपी मोमेंटस`ची याद काढत टिपिकल कॉर्पोरेट शॉपिंग करावं लागतं, तेव्हा काहींच्या तोंडाला फेस येतो. किंमतीनंच नाही तर हे फॉर्मल्सच फॉलो करावे लागणार या कल्पनेनंच... करिअर बहरल्यावर निवड होते, लाईफपार्टनरची. केलं जातं धमाकेदार सेलिब्रेशन. लाईफपार्टनरसोबत केलेलं लग्नाचं सिलेक्टेड शॉपिंग तर हल्ली शूटही केलं जातंय, एखाद्या इव्हेंटसारखंच... पुढं लग्नानंतर शॉपिंग एक्सपिरिअन्स पचनी पडायची सवय होऊ लागते नि काही काळानं नव्या जिवाची चाहूल लागते. बाळाच्या पहिल्या ट्यँह्याँsssची आतुरतेनं वाट पाहिली जाते... वर्तुळ पूर्ण होऊ घातलेलं असतं... शॉपिंग... अ लाईफलॉंग एक्सपिरिअन्स... जस्ट शॉप इट...