`झाड`पण
जुन्या फांद्यांशी गप्पा
मारतानाच
खोडानं करून घ्यावी नव्या
फांद्यांशी ओळख
विस्तारत पसरताना अवकाश
व्यापताना
झाडानं जाणावं स्वतःचं
व्यक्तिमत्त्व
कोमेजल्या फुलांनी मिटताना
काळजी घ्यावी नक्कीच `बी`ची
कच्ची-पक्की फळं खुशाल येऊ
द्यावी
कालांतरानं होतातच ती
अनुभवानं पक्व
पाकळ्या उमलताना मोजतात का
श्वास?
परागकणांचा असतो का काही
निरोप खास?
मग फुलपाखरांनीच का मागं
राहावं?
सगळ्यांनाच आपलं मानून
पाहावं!
पक्षी-किटक परोपजीवी वेली
कोण कुणाचं भक्षक? कोणकोणत्या
वेळी?
झाडावरची घरटी बांधून
तय्यार
पक्षीही असतातच हुश्शार
झाडांची सावली, सावलीचं झाड
छोटं असो वा मोठं, `झाड`पण नाही सोडणार
काळाच्या गतीत, काळ्या
मातीत
बियांनी रुजावं, रोपानं
जन्मावं
बहरावं, फुलावं, फळावं,
गळावं
`झाडा`विषयी लिहिता, `क्लिक`ता
आपणही `झाड`पण जगून पाहावं...
हीsss पाहाsss कल्पना-चित्रांतली झाडं खुणावताहेत
त्यांच्या गोष्टी नि
त्यातला ट्विस्ट पुन्हा कधीतरी...
(छायाचित्रं –
राधिका कुंटे)
सुंदर कल्पना। मन हरवून आणि हरखून जाणारी।
ReplyDeleteछान छान वाचल्याचा सुंदर अनुभव।
thank you.
DeleteBeautiful,very well written.
ReplyDeleteSwati kulkarni.